Διπλάρι:
Αναμφισβήτητα θεωρείται η πιο πετυχημένη αρματωσιά για την τεχνική της καθετής από βάρκα και όχι μόνο. Τσιμπάει σχεδόν όλα τα ψάρια, ιδιαίτερα όταν αυτά έχουν όρεξη για παιχνίδια. Συνήθως το κάτω αγκίστρι είναι αυτό που πιάνει τα περισσότερα και αυτό γιατί απλούστατα βρίσκεται πιο χαμηλά στο βυθό από το πάνω. Το πάνω αγκίστρι παίζει το ρόλο του κράχτη, χωρίς αυτό να νοείται ότι δεν πιάνει ψάρια. Το διπλάρι μπορεί να κατασκευαστεί με διάφορες παραλλαγές ώστε να μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για βαθύτερα νερά ή για πιο καχύποπτα αρπακτικά. Συνήθως με το διπλάρι ψαρεύετε με επιτυχία στα μεσαία βάθη. Αυτό που πάντα πρέπει να προσέχουμε στην αρματωσιά (όπως σε όλες τις κατασκευές μας) είναι ο συχνός έλεγχος της μάνας, καθώς και των παράμαλων, για τυχόν ζημιές οι οποίες θα πρέπει να αποκαθίστανται άμεσα, ειδικά όταν έχουμε πιάσει ένα καλό θήραμα.
Κατασκευή της για μεσαία βάθη:
Μάνα- μπορεί να είναι ένα κομμάτι πετονιά περίπου 1 οργιά μήκος με διάμετρο 0,30 έως 0,40 χιλ.
Παράμαλα- πετονιά συνιστάται αόρατη 25-30 εκ. μήκους με μια διάμετρο 0,25-0,30 χιλ. (ανάλογα πού ψαρεύουμε και τι ψάρια ψάχνουμε).
Βαρίδι- το βάρος του εξαρτάται από το βάθος και τα τυχόν ρεύματα που επικρατούν στην περιοχή. Συνήθως για βάθη μέχρι 30 μ. μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα βαρίδι τύπου καμπάνα με στριφτάρι βάρους 80-90 γρ.
Αγκίστρι- εδώ, ανάλογα πάλι με το τι ψάχνουμε, χρησιμοποιούμε και ανάλογο αγκίστρι, είτε αυτό είναι ίσιο ή παπαγαλέ.
Στις ενώσεις μεταξύ μάνας και παράμαλου μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και απλές χάνδρες φωσφοριζέ.
Στιφτάρι- με το οποίο θα συνδέσουμε την αρματωσιά μας με την πετονιά της πομπίνας μας ή του καρουλιού· να είναι εξίσου δυνατό και να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μας.
Δόλωμα- εδώ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σχεδόν όλα τα φυσικά δολώματα όπως γαρίδα φρέσκια ή κατεψυγμένη, σκουλίκια, πεταλίδες, μύδια κ.ά.
Ψάρια- με το διπλάρι πιάνουμε σχεδόν όλα τα αρπακτικά: λιθρίνια, φαγκριά, σαργούς, σκαθάρια, χάννους, πέρκες, γόπες, ακόμη και τσιπούρες και μουρμούρες (σπάνιο, βέβαια, φαινόμενο) και πολλά ακόμη που ούτε καν τα περιμένουμε.
Τριπλάρι:
Η συγκεκριμένη αρματωσιά είναι μια παραλλαγή του διπλαριού. Η μόνη διαφορά είναι ότι τοποθετούμε ένα ακόμη παράμαλο κάτω από το βαρίδι, συνδέοντάς το με μια στριφταροπαραμάνα. Ο σκοπός τού πολύ χαμηλού παράμαλλου είναι για να ανιχνεύει και να ξετρυπώνει τα πιο πονηρά ψάρια που βόσκουν στο βυθό. Εδώ δεν αποκλείεται να δούμε μια καλή τσιπούρα ή ένα καλό φαγκρί. Εμείς προσωπικά τη δοκιμάσαμε αρκετές φορές με πολλές επιτυχίες. Η κατασκευή της γίνεται ακριβώς όπως περιγράφουμε στο διπλάρι.
Κλασικό μονάγκιστρο:
Μία ακόμη διαδεδομένη αρματωσιά. Με το κλασικό μονάγκιστρο ευελπιστούμε σε πολύ αξιόλογα και παμπόνηρα ψάρια όπως είναι οι μουρμούρες, τσιπούρες, μεγάλους σαργούς, συναγρίδες. Επίσης, το μονάγκιστρο μπορεί να φτιαχτεί ανάλογα με τις προσδοκίες του εκάστοτε ψαρά. Το μονάγκιστρο χρησιμοποιείται ευρέως για μακρινές ρίψεις με την τεχνική του surfcasting. Ψαρεύει δε στην επιφάνεια του βυθού με πολύ καλά αποτελέσματα. Το παράμαλλο μπορεί να είναι άλλοτε κοντό, 30 εκατοστά, και άλλοτε μακρύ, που ξεπερνάει το ένα μέτρο, ανάλογα πάντα σε τι ψάρια στοχεύουμε.
Κατασκευή του μονάγκιστρου:
Μάνα- διάμετρος 0,30 έως 0,40 χιλ.
Παράμαλλο- το μήκος του εξαρτάται από τι ψάρια ψάχνουμε και σε τι βυθό ψαρεύουμε. Συνήθως χρησιμοποιούμε πολύ καλής ποιότητας πετονιά, αόρατη.
Βαρίδι- το βάρος του εξαρτάται πάλι από το βάθος και τα τυχόν ρεύματα που επικρατούν στην περιοχή. Συνήθως για μεσαία βάθη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα βαρίδι περαστό 50-60 γρ. Προσοχή εδώ χρειάζεται ώστε πριν να περάσουμε το βαρίδι να έχουμε τοποθετήσει μια χάνδρα που θα προστατεύει το στριφτάρι από το βαρίδι και δεν θα προξενήσει ζημιά στον κόμπο της μάνας.
Αγκίστρι- εδώ, ανάλογα πάλι με το τι ψάχνουμε, χρησιμοποιούμε και ανάλογο αγκίστρι είτε αυτό είναι ίσιο ή παπαγαλέ.
Στιφτάρι- με το οποίο θα συνδέσουμε το παράμμαλό μας με την πετονιά της πομπίνας (μάνα) ή του καρουλιού. Πρέπει να είναι εξίσου δυνατό και να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μας.
Δόλωμα- εδώ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σχεδόν όλα τα φυσικά δολώματα όπως γαρίδα φρέσκια ή κατεψυγμένη, σκουλίκια, πεταλίδες, μύδια κ.ά. Συνήθως για το μονάγκιστρο τα σκουλίκια θεωρούναι καλό δόλωμα.
Ψάρια- με το μονάγκιστρο πιάνουμε σχεδόν όλα τα πονηρά αρπακτικά όπως είναι οι τσιπούρες, οι σαργοί, οι μουρμούρες.
Pater noster:
Η αρματωσιά αυτή είναι η παραλλαγή του κλασικού μονάγκιστρου, με την μόνη διαφορά ότι λίγο επάνω θα δέσουμε ένα δεύτερο παράμαλλο όπως δείχνει το σχήμα. Αυτή η αρματωσιά θεωρείται κατάλληλη για το ψάρεμα της μουρμούρας αλλά και όχι μόνο. Πολλά είναι τα ψάρια που μπορούμε να δούμε και σε αυτήν την αρματωσιά. Η κατασκευή της είναι πολύ απλή και περιγράφεται όπως του κλασικού μονάγκιστρου.
Μπαλαδοκαθετή:
Άλλωστε, το λέει και η σύνθετη λέξη: μια καθετή σε βαθιά νερά για την αρπαγή των μπαλάδων. Συνήθως οι μπαλάδες ζουν και βόσκουν σε βαθιά νερά 100-150 μ. χωρίς όμως να αποκλείεται να τους βρούμε και σε πολύ μικρότερα βάθη. Για την κατασκευή της σίγουρα θα χρειαστούμε χοντρά και δυνατά υλικά που θα τα δούμε πιο κάτω.
Για την αρματωσιά μας θα χρειαστούμε μια πετονιά 0,70 και για πιο βαθιά η διάμετρος μπορεί να φτάσει και τα 120 χιλιοστά. Το μήκος της εξαρτάται από πόσα αγκίστρια θα δέσουμε. Τουλάχιστον 10 με 12 αγκίστρια θα πρέπει να δεθούν ώστε η αρματωσιά μας να έχει επιτυχία. Αγκίστρια θα προτιμήσουμε τα παπαγαλέ Νο. 5.
Τα παράμαλλά μας να είναι σχετικά κοντά και κατά προτίμηση από πετονιά χαμηλής μνήμης, ώστε να μη βερινιάζουν εύκολα. Για τις μπαλαδοκαθετές σε πιο βαθιά νερά χρησιμοποιούμε λεπτό σύρμα. Ένα καλό μήκος μπορεί να είναι 12-15 εκατοστά.
Στριφτάρια- οπωσδήποτε χρησιμοποιούμε τριπλά στριφτάρια τα οποία δένονται όπως δείχνει το σχήμα. Οι αποστάσεις των αγκιστριών θα πρέπει να είναι λίγο μεγαλύτερες από το μήκος των παράμαλλων, και αυτό για να μην πλέκονται μεταξύ τους κατά την κάθοδο και την άνοδο της αρματωσιάς. Στις άκρες των στριφταριών απαραίτητα θα περνάμε και φωσφοριζέ χάνδρες, όπως δείχνει το σχήμα, και τη σταματάμε με ένα stop.
Βαρίδι- εδώ το βάρος του είναι ανάλογο με το βάθος που ψαρεύουμε. Μια καμπάνα με στριφτάρι βάρους 500 γρ. είναι ιδανική.
Δημοσίευση σχολίου